zaterdag 10 november 2018

Emoties van liefde, liefdes pijn die eigenlijk niet verdwijnt
maar wat blijft is het kwijnen!
Verdriet naar haar die ik niet meer ziet!
Nachten, draaiend in mijn bed,
waar zij is, wat doe ik verder met mijn leven
dat door menigeen wordt ervaren als is het maar even.
Een seconde of minder in de eeuwigheid,
waar de tijd eigenlijk nauwelijks verstrijkt.
Ach die nieuwe liefde is eigenlijk al weer gekomen,
Zij staat al klaar in de coulissen,
 alleen ik besef het nog niet, dat voor mij die nieuwe liefde al is in het verschiet.
Als het ware staand in een    lange rij, echt alleen voor mij!                                                                                                                                                                 Dit boek is alleen voor mij geschreven het heet mijn leven!
Ik pak het weer op, de eigen regie.
De hoofdrol in het spel!
 De gordijnen van de coulissen gaan open
ik kom weer op het toneel  gelopen!
      onder copyright          Pieterfranciscus

Geen opmerkingen:

eerste blogpost met de telefoon

Nijn eerste blogpost met de telefoon! Ik typ even wat terwijl ik ondertussen overdenkt wat voor foto ik er bij gaat plaatsen! Ik denk iets o...